SM to okropna dolegliwość. Jednak dobre może przynieść pacjentowi ulgę w cierpieniu i jest szansa, że powstrzyma rozwój choroby. Krótko o leczeniu SM.Wikipedia i przebieg choroby SM
Przebieg choroby jest trudny do ustalenia na początku choroby. Możliwe jest zatrzymanie się procesu chorobowego jak również dalszy powolny postęp schorzenia. Opisano kilka wzorców przebiegu choroby, a oparte są one na podstawie dotychczasowego jej przebiegu. Rozróżnienie to jest ważne nie tylko ze względu na diagnozę ale także z uwagi na sposób leczenia i ocenę możliwości odpowiedzi leczniczej. W 1996 roku Narodowe Stowarzyszenie Stwardnienia Rozsianego w USA wyróżniło następujące postacie przebiegu SM.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane#Przebieg_choroby
Diagnoza układu nerwowego
Choroby układu nerwowego to zazwyczaj bardzo poważna sprawa, której nie należy bagatelizować. jeżeli mamy jakikolwiek podejrzenie, że coś może być ni tak z naszym układem nerwowym to koniecznie powinniśmy się udać do specjalisty. Neurolog zbada nas i ewentualnie rozwieje wszelkie obawy.
Neurolodzy korzystają z różnych metod diagnostycznych, jedną z podstawowych jest wykonywanie przez pacjenta serii ruchów na stojąco i na leżąco. Sprawdza się tez przewodnictwo nerwowe oraz robi badania krwi oraz tomografię mózgu lub kręgosłupa w poszukiwaniu zapaleń i zmian mogących świadczyć o chorobie układu nerwowego.
Czy da się powstrzymać rozwój SM?
Leczenie stwardnienia rozsianego nie jest w 100% skuteczne. Tak jak i w przypadku wielu innych chorób, z którymi trzeba nauczyć się żyć. Współczesna medycyna nie zna jeszcze skutecznej metody leczenia stwardnienia rozsianego, które pozwoliłoby pokonać tą chorobę. Istnieje jednak wiele metod radzenia sobie z jej objawami, pozwalając je zmniejszyć, a nawet zahamować postęp choroby.
Pomimo, ze Sm nie jest uleczalne, to nigdy nie powinniśmy rezygnować z prób jego wyleczenia, liczne terapie mogą pomóc nam poradzić sobie z chorobą. Może trafimy na lek, który dla ans będzie działał najlepiej o pozwoli nam cieszyć się życiem, mimo tej choroby. Nie powinniśmy porzucać prób leczenia, ani żadnej terapii, ponieważ może kiedyś ta choroba stanie się w pełni uleczalna, a do tego czasu warto walczyć o każdą poprawę.